Student financiele steun in de Verenigde Staten Student financiele steun in de Verenigde Staten is de financiering bedoeld om studenten te helpen educatieve uitgaven voor onder meer collegegeld en vergoedingen, kost en inwoning, boeken en benodigdheden, enz. te betalen voor het onderwijs aan een hogeschool, universiteit of particuliere school. Algemene gouvernementele financiering voor het openbaar onderwijs is niet de zogenoemde financiele hulp, die prijzen verwijst naar specifieke individuele studenten. Sommige regeringen, bijvoorbeeld Scandinavische landen, om te voorzien student profiteren. Een studiebeurs wordt soms gebruikt als een synoniem voor een financiele steunverlening, hoewel subsidies en leningen voor studenten zijn ook onderdelen van de financiele steun pakketten van studenten "bestemd hogescholen.
De Amerikaanse regering en alle Amerikaanse staat overheden bieden verdienste en moet op basis van studiefinanciering met inbegrip van subsidies, werk-studie, en leningen. Vanaf 2010 zijn er negen federale staat en 605 studenten hulpprogramma's en veel van de bijna 7.000 post-secundaire instellingen bieden verdienste steun. Belangrijke federale subsidies omvatten de Pell Grants, Federale SEOG Subsidies, SMART Subsidies, Academic Concurrentievermogen Subsidies (ACG Grant), de Federale leerwerkplek, Federale Stafford leningen (in gesubsidieerde en ongesubsidieerde formulieren), staat Student Incentive Subsidies en federale PLUS Leningen. Federale Perkins leningen worden verstrekt door de deelnemende scholen per jaarlijkse kredieten van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. Federale Stafford Leningen en federale PLUS leningen worden verstrekt door het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. Met ingang van april 2010, het Congres gestemd voor de Federal Family Education Loan Program (FFELP), die had toegestaan ??particuliere kredietverstrekkers voor studieleningen die worden gewaarborgd door de federale overheid te maken te elimineren.
Nationale overheden ook typisch bieden sommige soorten van nood-en niet-nodig-op basis van steun, bestaande uit subsidies, leningen, leer-werktrajecten, collegegeld ontheffingen, en beurzen. Individuele hogescholen en universiteiten kan subsidies verlenen en de behoefte en verdienste gebaseerde beurzen. Studenten die financiele steun dan wat wordt aangeboden door hun instelling kan een eigen (alternatieve) onderwijs lening beschikbaar te bezien vanuit de meeste grote kredietinstellingen. Typisch, onderwijs leningen verkregen door de federale regering hebben een lagere rente dan de prive-onderwijs leningen. Instellingen kunnen ook bieden hun eigen student financiele bijstand, in de vorm van "need-of verdienste op basis van de steun, evenals begiftigd beurzen (met wisselende behoefte en / of verdienste gebaseerde criteria). Sommige instellingen kunnen alleen eisen dat de FAFSA, sommige kunnen ook een extra behoefte-analyse document, zoals de CSS / Profiel, van toepassing voor dergelijke middelen naar een strengere behoefte-analyse voor de rationalisatie van de institutionele fondsen van toepassing.
Soorten van de financiele steun Gelieve te helpen verbeteren door het toevoegen van deze sectie citaten aan betrouwbare bronnen. Unsourced materiaal kan worden uitgedaagd en worden verwijderd. (December 2008)
Financiele steun kan worden ingedeeld in twee soorten op basis van de criteria met behulp waarvan de financiele steun wordt toegekend: op grond van verdienste of behoefte-gebaseerd.
Studenten wordt verwacht dat ontvangen over 168 miljard dollar om hun universitaire studies financieren tijdens het academiejaar 2009-2010. [1] Student steun wordt toegekend als subsidies en studiebeurzen, lage rente, door de overheid gesubsidieerde leningen, en het onderwijs fiscale voordelen, en bijna iedereen komt in aanmerking voor er wat van.
In de VS toe te passen voor de meeste studenten steun, moet een student eerst de Vrije Toepassing voor federale Student Aid (FAFSA) door het indienen van de aanvraag elektronisch aan het Amerikaanse ministerie van Onderwijs is met behulp van het Departement van de website Onderwijs, of als de wet ook toestaat , door het verkrijgen van professionele hulp van een vergoeding op basis van de bereider. [2] Een student steunaanvraag (FAFSA) kan aan het Departement van Onderwijs worden ingediend als al in januari 1 voor het zomer of herfst, wanneer de student zich inschrijft en moeten opnieuw worden ingediend met bijgewerkte inkomen, actief, en de afhankelijkheid jaarlijks informatie. Het ministerie van Onderwijs processen elk verzoek en vertelt een student hoeveel de federale regering verwacht dat uw familie bij te dragen tot het betalen voor het college - de verwachte Familie Bijdrage (EFC). Echter, een EFC is niet per se hoeveel een student betaalt voor het college - steun kan een individu de kosten te drukken. Dan, om de post-secundaire instellingen die een student past bepalen hoeveel federale, staats-en college-specifieke steun een student zal ontvangen. Een individuele leerling van steunverlening kan varieren van instelling tot instelling.
De meeste studenten steun federale steun - mensen belasting dollar werken voor studenten. Studenten ontvingen meer dan 109,7 miljard dollar in federale steun tijdens het academiejaar 2008-2009. De meeste federale student steun wordt toegekend als subsidies en een lage rente leningen. Subsidieprogramma's omvatten de Pell Grant, de Academische Concurrentievermogen Grant, de TEACH Grant, en de SMART-Grant. Subsidies zijn het best omdat ze "gratis geld" - ze hoeven niet te worden terugbetaald zolang een student voldoet aan alle verplichtingen die ze hebben.
De federale lening programma's omvatten de Federale Direct gesubsidieerde en ongesubsidieerde Federale Direct Leningen, de Perkins Loan, en de moeder PLUS (Parental Lening voor studenten) Lening en de Graduate Plus (een lening voor Graduate studenten). Anders dan bij de federale subsidies, moet een kredietnemer terug te betalen bedrag van de lening en de eventuele rente. Federale leningen bieden een lagere rente en betere voorwaarden dan de terugbetaling particuliere student leningen van banken en andere financiele instellingen.
Studenten (of hun ouders / verzorgers) kunnen profiteren van het onderwijs fiscale voordelen om de financiele lasten van het bijwonen van de universiteit te vergemakkelijken. Onderwijs fiscale voordelen opgeteld tot meer dan $ 6,8 miljard in 2008-2009. Tax-based onderwijs programma's omvatten de Amerikaanse Opportunity Tax Credit en de Lifetime Learning Tax Credit. Deze programma's te verminderen van een student (of zijn of haar ouders / verzorgers ') belastbaar inkomen terwijl de student college bijwoont.
Naast federale student steun, kunnen studenten in aanmerking komen voor de staat op basis van steun. Lidstaten bepalen de studenten meer dan $ 10,2 miljard steun per jaar. Elke staatssteun programma anders is. Meestal moet een student verblijven en te wonen college in de staat die zijn / haar hulp. In sommige gevallen kan een student staatssteun besteden aan hogescholen in de buurlanden.
Aanmerking te komen voor federale, provinciale en institutionele steun, moet een student voor te bereiden een gratis applicatie voor federale Student Aid (FAFSA) per jaar. De vroegste datum van indiening is 1 januari voor het komende academisch jaar. Federale wet toestaat dat de studenten hebben twee keuzes bij de voorbereiding van hun federale student steunaanvraag, ofwel voor te bereiden op de toepassing zich op het ministerie van Onderwijs de website, of het gebruik van de diensten van een fee-based, professionele hulp advieskantoor. Voor het studiejaar 2010-2011, de FAFSA was de toegangspoort tot ongeveer 168 miljard dollar in de studiefinanciering. De meeste steun wordt verleend op een first-come, first-served basis, zodat is het essentieel dat studenten voor te bereiden en hun steunaanvragen in de zo dicht tot 1 januari mogelijk te maken. De steun "venster" open blijft 18 maanden in het geval de financiele student omstandigheden veranderen en worden aangepast aan hun steunaanvraag.
De aanvraag - circa 130 vragen per jaar - is van mening grootte, inkomen, vermogen, het aantal in het college en andere financiele factoren een student hulp in aanmerking komen en een verwachte bijdrage van familie (EFC) te bepalen. Instellingen gebruiken EFC om hun beslissing over handleiding hoe veel behoefte op basis van financiele steun aan de gunning van een student. Het EFC wordt ook rekening gehouden met alle deelname aan college spaar-of pre-paid collegegeld plannen. In het verleden financiele steun officieren gewogen pre-paid collegegeld plannen zwaarder dan de andere 529 College spaarplannen bij het bepalen van in aanmerking te komen van een student. In februari 2006 keurde het Congres wetgeving om gelijkmatig te behandelen beide soorten plannen.
Op grond van verdienste
Verdienste gebaseerde subsidies of beurzen omvatten zowel studiebeurzen uitgereikt door de individuele hogeschool of universiteit en die worden toegekend door externe organisaties. Verdienste gebaseerde beurzen worden doorgaans toegekend voor een uitstekende academische prestaties en maximale SAT of ACT scores, hoewel sommige beurzen verdienste kan worden toegekend voor bijzondere talenten, leiderschap potentieel en andere persoonlijke kenmerken. Beurzen kunnen ook worden gegeven omdat de aansluiting van de groep (zoals YMCA, Boys Club, etc.). Verdienste beurzen zijn soms toegekend zonder rekening te houden met de financiele behoeften van de aanvrager. Op veel hogescholen is iedere toegelaten student automatisch beschouwd voor verdienste beurzen. Bij andere instellingen, is echter een aparte applicatie proces vereist. Beurzen hoeft niet te worden terugbetaald zolang alle beurzen eisen wordt voldaan.
Sportbeurzen zijn een vorm van verdienste steun die atletische talent rekening mee houden.
Nodig op basis van
Heb je op basis van financiele steun wordt toegekend op basis van de financiele behoefte van de student. De gratis toepassing voor federale Student Aid-toepassing (FAFSA) wordt meestal gebruikt voor het bepalen van landelijke, provinciale en institutionele nodig op basis van de steun in aanmerking te komen. Bij prive-instellingen, kan een aanvullende aanvraag noodzakelijk zijn voor institutionele nodig op basis van de steun.
Terwijl het verstrekken van financiele informatie aan de overheid is een redelijke verwachting om een ??student financiele nood te berekenen, volgt niet noodzakelijk dat de hogescholen moeten toegang hebben tot deze informatie. Verstrekken van die informatie aan scholen problematisch kan zijn, omdat de scholen te leren over de studenten van andere bronnen van financiering en kan dienovereenkomstig aan te passen hun financiele steun pakketten. Er is een asymmetrische informatie probleem aangezien scholen met volledige kennis van hun klanten 'vermogen om te betalen, terwijl studenten en hun families hebben weinig informatie over de kosten die hogescholen geconfronteerd worden die hun verschillende diensten bieden hebben. Dat wil zeggen, bij de planning voor het volgende studiejaar, zal een school kent de huidige en verwachte kosten, evenals elke student het vermogen om te betalen na ontvangst van staats-en federale subsidies. Volgens het Center for College Betaalbaarheid en productiviteit (CCAP), "Als de federale of nationale overheden meer financiele steun per student, de instelling heeft de mogelijkheid om geheel of gedeeltelijk van die toegenomen vermogen om te betalen door het verminderen van subsidies van overheden en / of het verhogen van vastleggen hun kosten voor het collegegeld, kosten, ruimte, of de raad. "Belangrijk, maar merkt ook op dat" de uitzondering op dit algemene patroon is bescheiden steun kunnen richten op slechts een laag inkomen studenten, zoals de Pell subsidie. "Het centrum maakt gebruik van gegevens over de netto-opbrengst (collegegeld plus kamer, karton en andere vergoedingen) als percentage van het mediane inkomen van die financiele steun praktijken tonen zijn niet effectief in het dalende prijzen in een poging om de toegang te verhogen. Netto-opbrengst bij openbare 4-jarige instellingen is gestegen van 15% tot 20% van het mediane inkomen 1987 tot 2008. In diezelfde periode is de productiviteit afgenomen in de vorm van lichtere lesgeven lasten voor hoogleraren en hogere uitgaven voor administratief personeel. [3]
College kostprijs nettoprijs rekenmachines Postsecundaire instellingen post een Kosten van deelname of de prijs van deelneming, ook bekend als een "sticker prijs." Echter, die prijs is niet hoeveel een instelling kost een individuele student. Om het hoger onderwijs kost meer transparante voordat een student daadwerkelijk van toepassing is op de universiteit, de federale wetgeving vereist dat alle post-secundaire instellingen die titel IV fondsen (federale fondsen voor studenten steun) aan de netto prijs calculators op hun websites bericht door 29 oktober 2011.
Zoals gedefinieerd in het Hoger Onderwijs Opportunity Act van 2008, de netto-prijs calculator heeft als doel:
"... Om de huidige en toekomstige studenten, gezinnen te helpen, en andere consumenten een schatting van de individuele nettoprijs van een instelling van hoger onderwijs voor een student. De [nettoprijs] rekenmachine wordt ontwikkeld op een manier die de huidige en toekomstige studenten, gezinnen en consumenten in staat stelt om een ??schatting van de individuele een huidige of toekomstige student netto prijs te bepalen op een bepaalde instelling. "
De wet omschrijft geschatte netto-prijs als het verschil tussen de gemiddelde van een instelling totale prijs van deelname (de som van het collegegeld en vergoedingen, kost en inwoning, boeken en voorraden en andere uitgaven voor onder meer persoonlijke uitgaven en vervoer voor een first-time, full-time undergraduate studenten die steun ontvangen) en de instelling mediane need-op grond van verdienste te verlenen steun aan [4].
Elise Miller, programma-directeur van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs de geintegreerde postsecondary Onderwijs Data System (IPEDS) verklaarde het idee achter de eis. "Wij willen alleen maar af te breken de mythe van sticker prijs en daarbuiten te krijgen Dit is om studenten een indicatie dat zij niet zal [noodzakelijkerwijs] moeten betalen die de volle prijs. "[5]
De sjabloon is ontwikkeld op basis van de suggesties van de een IPEDS "Technical Review Panel (TRP), die kwam op 27-28 januari 2009, en omvatte 58 individuen die de federale en deelstaatregeringen, postsecondary instellingen uit alle sectoren, vereniging vertegenwoordigers, en template aannemers. Mary Sapp, Ph.D., assistent vice-president voor de planning en institutionele onderzoek aan de Universiteit van Miami, diende als voorzitter van het panel. Ze beschreef het mandaat heeft als doel als "om toekomstige en huidige studenten met enig inzicht in het verschil tussen de sticker van een instelling en de prijs ze zullen moeten betalen te bieden." [6]
Om te voldoen aan de eis, kan post-secundaire instellingen kiezen tussen een basis-template ontwikkeld door het Amerikaanse Ministerie van Onderwijs of een alternatieve nettoprijs rekenmachine die biedt ten minste de minimale elementen van de wet vereist [7].
New! Click the words above to view alternate translations. Dismiss
kfskfgsgdsfdfsdffd
